Close

សហគមន៍ទេសចរណ៍អន្លង់ស្វាយ មានអំណោយផលទាំងផ្នែកទេសចរណ៍ និងធនធានធម្មជាតិ

ដោយ៖ Volak ENN ​​ | ថ្ងៃអង្គារ ទី៧ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២៣ សង្គម
សហគមន៍ទេសចរណ៍អន្លង់ស្វាយ មានអំណោយផលទាំងផ្នែកទេសចរណ៍ និងធនធានធម្មជាតិ សហគមន៍ទេសចរណ៍អន្លង់ស្វាយ មានអំណោយផលទាំងផ្នែកទេសចរណ៍ និងធនធានធម្មជាតិ

​ស្ថិតនៅ​ស្រុក​ទឹកផុស ខេត្ត​កំពង់​ឆ្នាំង និងនៅក្នុង​ដែនជម្រកសត្វព្រៃ​ភ្នំ​ឱ​រ៉ា​ល់ សហគមន៍ទេសចរណ៍​ធម្មជាតិទឹកធ្លាក់អន្លង់ស្វាយ ជាគោលដៅទេសចរណ៍មួយដែលមានអំណោយផលធម្មជាតិច្រើន ប្រភេទ។ ក្រៅតែពីទីតាំងទេសចរណ៍ធម្មជាតិនេះទៅ សហគមន៍មួយនេះក៏មានធនធានធម្មជាតិម្យ៉ាង​ដែលជាប្រភពចំណូលដ៏សំខាន់សម្រាប់ប្រជាជនផងដែរ។

ជាមួយនឹងទឹកជ្រោះត្រជាក់ស្រេបលាក់ខ្លួនកណ្ដាលព្រៃ សហគមន៍នេះ​បានល្បួងនូវទេសចរ​ដែលនិយមធ្វើ​ដំណើរកម្សាន្ដតាមព្រៃភ្នំឱ្យជាប់ចិត្តទៅនឹងសម្រស់ទឹកដីអន្លង់ស្វាយ។ នៅក្នុង​ភូមិ​ឯណោះវិញ វាលស្រែពណ៌បៃតងខ្ចីនាខែវស្សា កំពុងលាតសន្ធឹងដាច់កន្ទុយភ្នែក​រហូតដល់​ជើង​ភ្នំឱរ៉ាល់ ដែលបង្កើតជាទស្សនីយភាពមួយបែបផ្សេងទៀត។
ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណា ដោយសារតែតំបន់នេះ ជាតំបន់ដាច់ស្រយាល ម្ល៉ោះហើយវាមិនមែនជាគោលដៅរបស់ភ្ញៀវទេសចរទូទៅនោះទេ។ កត្តានេះហើយដែលធ្វើឱ្យចំណូលដែលបានមកពីទេសចរណ៍ មិនទាន់បានក្លាយជាចំណូលគោលរបស់សហគមន៍នៅឡើយទេ។
ដោយឡែក ទេសចរណ៍ក៏មិនមែនជាចំណូលតែមួយមុខរបស់សហគមន៍អន្លង់ស្វាយដែរ។ ​តំបន់​នេះមានអំណោយផលខ្លាំងលើអនុផល​ធនធានធម្មជាតិគឺ «ឫស្សីព្រៃ» ដែលតាំងពីដើមមក ប្រជាជន​ក្នុងតំបន់នេះតែងពឹងពំនាក់លើ​ការដកហូតយកឫស្សីព្រៃសម្រាប់លក់។

បើតាមអ្នកដំណាងសហគមន៍ធម្មជាតិមួយកន្លែងនេះបានឱ្យដឹងថា ព្រៃឫស្សីគឺជាធនធានធម្មជាតិដ៏សម្បូរ ដែលដុះនៅក្នុងតំបន់នេះតាំងពីដើមរៀងមក ហើយក៏ជាប្រភពចំណូលគោលប្រចាំសហ​គមន៍ផងដែរ។

លោក នុត​ ហេង ដែលជាអ្នកតំណាងសហគមន៍បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «សហគមន៍ខ្ញុំមាន​ ធនធានមានស្រាប់តាំងពីដើម ដែលជាលក្ខណៈអំណោយផលមួយ មានដូចជាទឹកជ្រោះ ព្រៃភ្នំ និងអនុផលធម្មជាតិ ឫស្សីព្រៃ ផ្សិត វ័ល្លិ៍ ជាឧសថជាដើម
ហើយសម្រាប់ឫស្សីព្រៃវិញគឺមានការដកហូតជានិច្ច ប៉ុន្តែខាងបច្ចេកទេសគេមានការដកហូតតាមតំបន់នីមួយៗ មិនដកឱ្យ​លើសកម្រិតនោះទេ ហើយបើគិតទៅលើដីព្រៃឫស្សី វាចូល៥០%នៃដីទូទៅក្នុងសហគមន៍ហើយ អីចឹងទៅជីវភាពគ្រួសារបងប្អូនយើងក៏ធូរធាដោយសារតែឫស្សីនេះដែរ»។

គួរកត់សម្គាល់ថា សហគមន៍នេះមានភូមិចំណុះចំនួន៤ ដែលគិតជាចំនួនប្រជាជន សរុបប្រមាណជា ៧០០គ្រួសារ។ មុននឹងកកើតជាសហគមន៍ ប្រជាជនតែងលក់ឫស្សីព្រៃបាននៅរាល់រដូវប្រាំង ដោយមានឈ្មួញចុះទៅប្រមូលទិញដល់កន្លែងតែម្ដង ដែលគេឱ្យតម្លៃក្នុងមួយដើមជាង១ពាន់រៀល។

សម្រាប់បច្ចុប្បន្ននេះ ដើម្បីធានានិរន្ដរភាពនៃធនធានធម្មជាតិ គណៈកម្មការសហគមន៍បានបែងចែកជាក្រុមៗសម្រាប់ដកហូតឫស្សីទៅតាមចំនួនឫស្សីដែលបានកំណត់ ព្រមទាំងមានការបង្ហាត់​បង្រៀន​ពីបច្ចេកទេសក្នុងការដកហូតផងដែរ។ សម្រាប់ឫស្សីដែលដកបាន គណៈកម្មការសហគមន៍​ជាអ្នក​ប្រមូលទិញ និងលក់ទៅឱ្យឈ្មួញដែលគេមានតម្រូវការយកទៅកែច្នៃតាមសិប្បកម្មជាដើម។

ទៅថ្ងៃមុខ សហគមន៍ក៏មានបំណងចង់បង្កើតសិប្បកម្មកែច្នៃឫស្សីនៅក្នុងសហគមន៍តែម្ដង ដើម្បីអាចលក់ទៅឱ្យភ្ញៀវទេសចរដែលមានស្រាប់ ក៏ដូចជាជួយបង្កើនការងារប្រជាសហគមន៍ឱ្យបានកាន់តែទូលំទូលាយថែមទៀត។

គួរបញ្ជាក់ថា បច្ចុប្បន្ន ក្រសួងបរិស្ថានកំពុងគ្រប់គ្រងតំបន់ការពារធម្មជាតិ ចំនួន៧៤ និងរបៀង​អភិរក្សជីវៈចម្រុះចំនួន៣ លើផ្ទៃដីសរុប ៧,៣ លានហិកតា ស្មើនឹង៤១% នៃផ្ទៃដីប្រទេស និងបាន​សម្របសម្រួលបង្កើតសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិ ចំនួន១៨២ ទីតាំង ក្នុងនោះ​សហគមន៍ខ្លះ មានសក្តានុពលទេសចរណ៍ធម្មជាតិ ក៏កំពុងទទួលបានចំណូលពីការផ្តល់សេវាកម្ម​ទេសចរណ៍ ខ្លះទៀតក៏កំពុងអាស្រ័យផលពីធនធានធម្មជាតិវិលជុំជាដើម៕

អត្ថបទទាក់ទង