លោក ឆាំង យុ ឯកភាពចំពោះការលើកឡើងថា «កងទ័ពថៃកំពុងអនុវត្តបែបយុទ្ធសាស្ត្រមួយហៅថា «ការបង្កហេតុជាយុទ្ធសាស្ត្រ» នៅក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួនជាមួយកម្ពុជា»
លោក ឆាំង យុ ឯកភាពចំពោះការលើកឡើងថា «កងទ័ពថៃកំពុងអនុវត្តបែបយុទ្ធសាស្ត្រមួយហៅថា «ការបង្កហេតុជាយុទ្ធសាស្ត្រ» នៅក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួនជាមួយកម្ពុជា»
ភ្នំពេញ៖ នៅពេលថ្មីៗនេះ អ្នកវិភាគវិស័យយោធាម្នាក់បានលើកឡើងនូវចំណុចដ៏ល្អមួយថា កងទ័ពថៃកំពុងអនុវត្តបែបយុទ្ធសាស្ត្រមួយហៅថា «ការបង្កហេតុជាយុទ្ធសាស្ត្រ» នៅក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួនជាមួយកម្ពុជា។ តាមខ្លឹមសារសំខាន់ យុទ្ធសាស្ត្រនេះផ្តោតលើគោលដៅនៃការបង្វែរប្រធានបទ និងទាមទារ «ភាពរងគ្រោះ» តាមរយៈការគំរាមកំហែង ការវាយប្រហារ និងសកម្មភាពផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានសម្របសម្រួលយ៉ាងល្អិតល្អន់ ដើម្បីបង្កហេតុឱ្យកម្ពុជាធ្វើការវាយប្រហារជាមុន។
លោក ឆាំង យុ នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា នៅថ្ងៃទី២៩ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៥ បាន យល់ស្របនឹងការវាយតម្លៃនេះ និងការណែនាំថា កម្ពុជាមិនត្រូវធ្លាក់ចូលទៅក្នុងអន្ទាក់នៃសង្គ្រាមរបស់ថៃនោះទេ។ កម្ពុជាមានជំហរខ្ពស់ជាង។ អធិបតេយ្យភាពរបស់កម្ពុជាចំពោះតំបន់ព្រំដែនដែលថៃព្យាយាមគ្រប់គ្រង ត្រូវបានទទួលស្គាល់ជាអន្តរជាតិ និងក្នុងកម្រិតមួយតាមរយៈសាលដីកានៃតុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិ (ICJ)។
លោកបន្តថា បើនិយាយក្នុងន័យធៀប កម្ពុជាគួរតែមានការទាមទារលើការពិត អំពីអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅតាមព្រំដែន ទោះបីជាកងទ័ពថៃមានភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងការបញ្ជាក់ផ្ទុយពីនេះក៏ដោយ (ឧទាហរណ៍៖ ការជជែកដេញដោលនៅមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិនាសប្ដាហ៍នេះ)។ ជម្លោះតាមបណ្តោយព្រំដែន គឺជាជម្លោះដែលកម្ពុជាអាចបរាជ័យ ប្រសិនបើកម្ពុជាធ្លាក់ចូលទៅក្នុងអន្ទាក់នៃការបង្កហេតុជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់កងទ័ពថៃ។
លោក ឆាង យុ បន្ថែមថា ប៉ុន្តែការដែលគ្រាន់តែបដិសេធយុទ្ធសាស្ត្ររបស់គូសត្រូវ គឺមិនមែនជាយុទ្ធសាស្ត្រផ្ទាល់ខ្លួនវានោះទេ។ កម្ពុជាត្រូវតែអនុវត្តគោលនយោបាយ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងការប្រកួតប្រជែងជាយុទ្ធសាស្ត្រយោធា។ នៅពេលដែលប្រទេសជិតខាងធ្វើសកម្មភាពដោយសន្តិភាព សមស្រប និងអនុលោមតាមច្បាប់អន្តរជាតិ នោះយើងគួរតែសហការ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលប្រទេសនានាមិនធ្វើសកម្មភាពសមស្រប យើងគួរតែត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការប្រកួតប្រជែង និងសូម្បីតែការប្រឈមមុខដាក់គ្នា ដោយចៀសវាងជម្លោះទ្រង់ទ្រាយធំ។
បើតាម លោក ឆាង យុ ការបង្កហេតុជាយុទ្ធសាស្ត្រគឺមានគោលបំណងរំខានដល់ការរីកចម្រើនរបស់កម្ពុជា និងការអភិវឌ្ឍន៍ផ្ទៃក្នុងរបស់ខ្លួន ហើយយើងមិនត្រូវធ្លាក់ចូលក្នុងអន្ទាក់នេះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាជាការចាំបាច់ដែលយើងត្រូវស្វែងរកដំណោះស្រាយចំពោះជម្លោះតាមបណ្តោយព្រំដែននេះ ឱ្យបានឆាប់រហ័ស ដោយសន្តិវិធី និងតាមរយៈមធ្យោបាយផ្លូវច្បាប់ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកសង្កេតការណ៍ភាគីទីបី ដើម្បីទប់ស្កាត់ការបង្ខូចសេចក្តីពិតណាមួយ។
លោកថា ស្របតាមយុទ្ធសាស្ត្រនេះ យើងត្រូវតែធានានូវការវិលត្រឡប់របស់វីរកងទ័ពខ្មែរដែលត្រូវបានឃុំខ្លួនទាំងអស់ ដែលថៃបានហៅថាជាឈ្លើយសឹក។ វីរកងទ័ព ១៨ នាក់ ដែលបានឃុំខ្លួនត្រូវតែប្រគល់មកវិញភ្លាមហើយរាល់ថ្ងៃវីរកងទ័ពដែលត្រូវបានឃុំខ្លួន ថៃគួរតែត្រូវបានថ្កោលទោសចំពោះការមិនអនុលោមតាមច្បាប់អន្តរជាតិ។
លោកថ្លែងថា «យើងមិនគួរភ្ញាក់ផ្អើលទេថា វានឹងជាការលំបាកខ្លាំងណាស់ក្នុងការនាំយកវីរកងទ័ពដែលត្រូវបានឃុំខ្លួនទាំង១៨ នាក់នេះមកវិញ សម្រាប់ការពិតដ៏សាមញ្ញមួយថា ដរាបណាវីរកងទ័ពកម្ពុជាត្រូវបានឃុំខ្លួន ថៃនៅមានឱកាសមួយទៀតដើម្បីជះឥទ្ធិពលដល់បរិយាកាសនយោបាយរបស់កម្ពុជាដោយប្រើអ្នកដែលត្រូវបានឃុំខ្លួនទាំងនេះជាចំណាប់ខ្មាំង»។
លោកសង្កត់ធ្ងន់ថា កម្ពុជាមានជំហរខ្ពស់ជាង ពីព្រោះចំណាយពេលកាន់តែយូរក្នុងការឃុំខ្លួនវីរកងទ័ព ជាពិសេសនៅចំពោះមុខការខ្វះខាតការឆ្លើយតបជាយោធារបស់កម្ពុជាចំពោះការបង្កហេតុរបស់ថៃ នោះធ្វើអោយការបន្តឃុំខ្លួនរបស់រដ្ឋាភិបាលថៃកាន់តែបាត់បង់ភាពស្របច្បាប់។
លោកបន្ថែមថា អនាគតរបស់កម្ពុជា និងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ (អាស៊ាន) នឹងមិនងាយស្រួល និងគ្មានជម្លោះនោះទេ ប៉ុន្តែវាអាចមានសន្តិភាព ស្ថិរភាព និងវិបុលភាព ប្រសិនបើយើងងើបផុតពីជម្លោះតូចតាច ភាពមិនចាស់ទុំ និងភាពអវិជ្ជាកាល ពីអតីតកាល។ ទោះបីជាកម្ពុជានៅតែជាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍នៅក្នុងតំបន់ និងពិភពលោកយ៉ាងណាក៏ដោយ កម្ពុជាអាចអនុវត្តភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់ប្រទេសលំដាប់ទីមួយបានដែរ។ នៅសតវត្សរ៍ទី២១ កម្ពុជាអាចធ្វើជាគំរូសម្រាប់ប្រទេសដទៃទៀត ដោយការអនុវត្តការប្រកួតប្រជែងជាយុទ្ធសាស្ត្រដោយសន្តិវិធី ហើយមិនធ្លាក់ទៅជាជនរងគ្រោះនៃការបង្កហេតុជាយុទ្ធសាស្ត្រយោធាថៃនោះឡើយ៕